اعتیاد
یک بیماری اجتماعی است که عوارض جسمی و روانی فقط برای مدتی نتیجه‌بخش خواهد بود. فرد معتاد دوباره گرفتار مواد اعتیادآور می‌گردد. اعتیاد به مواد مخدر یکی از مهم‌ترین مشکلات اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی است که عوارض ناشی از آن تهدیدی جدی برای جامعه بشری محسوب شده و موجب رکود اجتماعی درزمینه های مختلف می‌گردد. هم‌چنین ویران گری‌های حاصل از آن زمینه‌ساز سقوط بسیاری از ارزش‌ها و هنجارهای فرهنگی و اخلاقی شده و بدین ترتیب سلامت جامعه را به‌طورجدی به مخاطره می‌اندازد (ملکشاه، 1390).
در جامعه ابهامات زیادی در مورد مصرف مواد وجود دارد. درگذشته نه‌چندان دور، مواد عبارت از چیزی بود که برای تسکین درد، ناراحتی و بیماری مصرف می‌شد. امروزه از مواد یک تلقی کاملاً منفی وجود دارد، بدیهی است که مواد، منافع (موقت)، چندی ازجمله کنترل درد و اضطراب، تقویت احساس توانایی دارد و مواد می‌تواند موجب بروز رفتارهای اجباری، عجیب و غیرمنطقی هم بشود. به علت همین تأثیرات دوگانه (منافع و مضرات)، است که غالباً نمیتوانیم مسائلی از قبیل مصرف مواد، مصرف بد مواد و سوءمصرف آن را به‌درستی از هم متمایز سازیم.
کمک به خانواده برای دست‌وپنجه نرم کردن با هزاران مشکلی که در زندگی روزمره پیش می‌آید در کوتاه‌مدت نقشی حیاتی پیداکرده‌اند. بسیاری از مشکلات داخلی هستند و به رابطه زناشویی زوجین، نیاز به کنترل احساسات قابل‌انفجار، تعارض نقش و از این قبیل مربوط‌اند؛ بقیه مشکلات هم به رابطه بین خانواده و محله زندگی و اطرافیان آن مربوط می‌شوند مانند درگیری با همسایگان، اقتضائات کار نیاز به رفتار قاطعانه و از این قبیل (جودیت، 1939).
