روش های مختلف تزریق آب به مخازن هیدروکربوری
فرآیند تزریق آب از جمله روش های ازدیاد برداشت از مخازن نفتی بوده که عدم آشنایی به کیفیت آب تزریقی و همچنین مکانیسمهای رخ داده بین سیال تزریقی و نفت مخزن طی سیلابزنی باعث آسیبهای جبران ناپذیری به مخزن میگردد [۲].
فرآیند تزریق آب به اعماق زمین، معمولاً اهداف بهبود و یا ازدیاد تولید صورت می‌گیرد. اهمیت مطالعة نوع تزریق آب از آنجا ناشی میگردد که عدم آشنایی با مکانیسم تزریق آب و واکنشهای رخ داده بین آب تزریقی و سنگ و یا سیالات مخزن می تواند سبب آسیبهای جبران ناپذیری در مخزن شود تا این که سبب بهبود و یا ازدیاد برداشت نفت گردد [۲].
جهت عدم وقوع این آسیبها باید پارامترهایی نظیر شوری آب تزریقی، مواد جامد معلق همراه آب تزریقی، pH آب تزریقی و غیره برای آب تزریقی تعیین شده و در مطالعات صورت گرفته در فرآیندهای ازدیاد برداشت مدنظر قرار بگیرند [۲].
بسیاری از روشهای ازدیاد برداشت از مخازن هیدروکربوری بر پایة سیلابزنی آب میباشند. به نحوی که در هر روش بر این مبنا، سیال پایة سیال تزریقی آب میباشد. به عنوان مثال در روش تزریق شیمیایی از آب به عنوان سیال حامل مواد شیمیایی مؤثر مانند پلیمر و یا سورفاکتانت بهره برده میشود. به نحوی که آب وظیفة انتقال مادة شیمیایی پلیمری و یا سورفکتانتی را به درون خلل و فرج مخزن بر عهده دارد [۳].
دلیل مطالعة کیفیت آب تزریقی در مخازن هیدروکربوری آن بوده که آب باید با شرایط سنگ و سیال مخزن سازگار بوده و همچنین آب تزریقی نباید کیفیت مواد شیمیایی تزریقی محلول در خود را تغییر دهد تا راندمان تزریق پایین نیاید [۳].
در ادامة این بخش به برخی از روشهای تزریقی جهت افزایش تولید مخازن هیدروکربوری اشاره شده است که سیال پایة آن ها آب می باشد که در جدول (۱-۱) گزارش شده اند.
