عنوان مقاله:
مقایسه روش های هیدرولوژیکی در ارزیابی جریان زیست محیطی رودخانه ها (مطالعه موردی: تالاب گاوخونی)
نویسندگان: مهناز احمدی، محمد جواد خانجانی
چکیده
اکوسیستم های وابسته به آب شیرین، محدوده ای از خدمات شامل ماهیان، حفاظت سیلاب، حیات وحش و … را برای انسانها فراهم می کنند.
برای حفظ این خدمات، لازم است همانگونه که آب به سایر مصرف کنندگان مانند کشاورزی، تولید نیرو، مصرف خانگی و صنعتی تخصیص داده می شود، به اکوسیستم نیز تخصیص داده شود.
تعیین و تخصیص جریان زیست محیطی موثرترین نگرش برای جلوگیری از اثرات تنظیم جریان رودخانه هاست.
نیاز زیست محیطی در واقع توصیفی از مقدار، کیفیت و زمانی است که آب به منظور حفظ زیستگاه ها نیازمند آن مقدار جریان است.
به منظور تعيين نياز آب زيست محيطي، با توجه به مقياس مكاني مورد مطالعه، داده هاي موجود، گام زماني ارزيابي و ظرفيتهاي فني و مالي، روش هاي مختلفي مورد استفاده قرار مي گيرند.
روش های هيدرولوژيكي روش هاي مبتني بر شاخص هاي هيدرولوژيكي هستند. این روش ها، معمولا به عنوان روش جداول در دسترس مشهورند و عمدتا بر آمارهاي تاريخي جريان رودخانه تكيه دارند.
در اين روش جریان زيست محيطي به صورت درصدي از متوسط آورد سالانه رودخانه يا به صورت جريان با احتمـال تجـاوز مـشخص از روي منحني تداوم جريان (FDC) در مقياس زماني سالانه، فصلي يا ماهانه تعيين مي شود.
روش هاي قديمي از اين دسته تنها به ارضاي حداقل نياز آبي رودخانه اكتفا مي كنند در حاليكه روش هاي جديدتر كه در راسـتاي بازسازي جريان هاي نزديك به حالت طبیعی توسعه داده شده اند، چندين ویژگي جريان (تا 32 مورد)، نظیر بده جريان سيلابي، تـداوم جريان حداقل و… را لحاظ مي كنند.
از جمله این روش ها، روش تنانت، روش منحنی تداوم جریان و روش تسمن هستند.
بانک مقالات محیط زیست(مرکز مهندسی عطران)
مقاله مذکور دارای نشان ثبت ملی از سازمان اسناد بوده و مورد تأیید دبیرخانه دائمی مرکز عطران می باشد. پل ارتباطی انتشارات عطران ۶۶۱۹۱۰۰۰-۰۲۱ و پشتیانی تلگرام آنلاین ۰۹۱۰۸۱۷۲۸۹۶ می باشد. جهت دانلود فایل مقاله بر روی گزینه “خرید” کلیک نمایید:
