بخشی از کتاب “تکنولوژی های متداول تجزیه و تحلیل کلر در آب”
اخیراً استفاده از مونوکلرامین به عنوان ماده گندزدا برای آب آشامیدنی به علت نگرانی از شكل گیری محصولات جانبی بواسطه کلرزنی هنگام استفاده از گندزدایی کلر آزاد مورد توجه قرارگرفته است. بحث قابل توجهی درباره محاسن گندزدایی با استفاده از کلرامیناسیون ادامه دارد.
خواننده جهت بحث کامل در مورد جوانب مثبت و منفی شیوه های کلرامیناسیون در تصیفه آب آشامیدنی به هندبوک white مراجعه نماید.
در گندزدایی کلرامیناسیون، مونوکلرامین از واکنش آمونیاک و اسید هیپوکلریک تشكیل می شود. به طور کلی آمونیاک به منظور جلوگیری از شكل گیری ترکیبات آلی کلرزنی که توانایی ایجاد طعم و بوی قابل اعتراضی را دارد، اضافه می شود.
Hach یک روش خاص برای گندزدای مونوکلرامین) غیرآلی در حضور کلرامین های آلی ارائه کرده است. ) مرجع 1.2
این عمل مشترک ناشی از چندین مطالعه جامع است )مرجع 1.2 ( که سمی بودن پساب کلرزنی شده را در زندگی آبزی )وابسته به آب( اندازه گیری کرده است. مقدار کلرکل باقیمانده در پساب نهایی توسط سیستم ملی دفع تخلیه آلاینده ) (NPDES تنظیم شده است.
به عنوان نمونه حدود مجاز برای کلرکل باقیمانده) TRC 2/ 2 تا 22 / ( در پساب نهایی در محدوده 222 mg/L است. برای روش کلرزنی تخلیه کلر، این مقدار به صفر – mg / L TRC رسانده می شود.
کلرزدایی توسط دی اکسید سولفور ) SO2 ( رایج ترین روش معمول جهت به صفر رساندن TRC پساب است.همچنین سدیم بیسولفات و سدیم 3 متابیسولفات به منظور کلرزدایی شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته اند. در روش کلرزدایی با استفاده از SO2 ، ابتدا ]اسید گوگرد[ تشكیل می شود
نوبت چاپ: اول
جهت پاسخگویی به سؤالات و تهیه کتاب مربوطه می توانید از طریق گزینه خرید محصول و پل ارتباطی انتشارات عطران اقدام نمایید:
دفتر مرکزی انتشارات عطران: 66191000 -021
شماره تلگرام پشتیبانی (24 ساعته): 09108172896