مبانی فکری مشارکت
مبانی فکری مدیریت مشارکتی را می‌توان در تئوری دموکراسی، تئوری سوسیالیستی و در تئوری کلاسیک و انسان گرایانه مدیریت یافت (سعادت، 1372). یکی از ارکان اصلی تئوری دموکراسی، مشارکت مساوی کلیه افراد در تمامی امور و تصمیم گیری‌ها است. به طوری که رئیس و مرئوس هر دو در تصمیم گیری‌ها و در مسؤولیت‌ها با یکدیگر سهیم باشند.
فرض اصلی در این تئوری آن است که هنگامی که دانش تک تک افراد با هم ترکیب شود و از آن به طور جمعی و یکجا استفاده گردد، انسان می‌تواند با خردمندی و هوشیاری بیشتری تصمیم بگیرد.(صادقی فرد، 1382) .
انسان گرایانی همچون هرزبرگ (1966) و مزلو بر این باورند که مشارکت داشتن در تصمیم گیری‌ها و مطرح بودن ازجمله نیازهای انسانی بوده و برآوردن این نیازها می‌تواند نقش مهمی در رضایت و کارایی آنها داشته باشد.
در مکتب سوسیالیسم ، موضوع مشارکت در یک چارچوب وسیع‌تری و به عنوان یک مکانیسم و حربه‌ای در مبارزه با طبقه کارگر علیه طبقه کارفرما مطرح می‌باشد.
با مقایسه تئوری‌های سوسیالیسیم و انسان گرایان می‌توان گفت که مشارکت از دیدگاه انسان گرایان همان توزیع قدرت در سازمان است در حالی که در مکتب سوسیالیسم هدف از مشارکت، رشد و تحول کلی در جامعه است. بر اساس دیدگاه انسان گرایانه ، مشارکت کارمندان در تصمیم گیری می‌تواند منجر به تعهد سازمانی بیشتری گردد .
– در مکتب نئوکلاسیک نیز مشارکت یکی از عناصر اصلی سازمان و مدیریت به شمار می‌آید. این مکتب برای فصل و انفصالات گروهی اهمیت قائل است و تاکید آن بر مدیریت مشارکتی غیر قابل انکارمی باشد (صادقی فرد، 1382). جدول 2 مبانی فکری مشارکت را به اختصار نشان می‌دهد.
نوبت چاپ: اول
جهت پاسخگویی به سؤالات و تهیه کتاب مربوطه می توانید از طریق گزینه خرید محصول و پل ارتباطی انتشارات عطران اقدام نمایید:
دفتر مرکزی انتشارات عطران: 66191000 -021
شماره تلگرام پشتیبانی (24 ساعته): 09108172896
