مثلاً من مقدمه هستم
بارها براي من پيش آمده‌است كه در محفلي به محض اين كه مي‌گويم طنز نویس هستم، مي‌گويند: «چه جالب، پس يه جوك تعريف كن!» اين مسئله نه تنها براي من، بلكه براي اكثر طنزپردازان بارها و بارها اتفاق افتاده‌است. علت آن هم مشخص است، چون عدۀ كثيري از مردم، تعريف‌شان از طنز در يك جمله خلاصه مي‌شود: «هر چيزِ خنده‌دار» ولي آیا به راستي طنز يعني اين؟ فرقِ بين طنز، جوك و سايرِ كلماتِ مترادف در چيست؟ براي آن‌كه اين مسئله در همين مقدمۀ كتاب روشن شود، به طور خلاصه به تعاريف چهار اصطلاح هَزل، فُكاهه، هَجو، و طنز اشاره‌اي مي‌كنم.
هَزل بيش‌تر شوخي يا خوش‌مزگي است به قصد خنده كه جنبۀ شخصي دارد. فُكاهه همان هَزل است كه داراي زبان پوشيده‌تري است و عموميت بيش‌تري دارد. در اصل هَزل و فُكاهه فاقد انتقاد هستند. هَجو، انتقادي است تمسخرآميز كه جنبۀ شخصي و خصوصي دارد. هَجو اگر جنبۀ عمومي به خود بگيرد و حرفي را كه مي‌خواهد بزند در پرده و لفافه بيان كند، مي‌شود طنز.
پس همان طور كه متوجه شديد، طنز با واژه‌هاي ديگري هم‌چون جوك و فُكاهه از زمين تا آسمان توفير دارد، چون در طنز هميشه معاني و مفاهيمِ عميقي وجود دارد كه خواننده را وادار به تفكر مي‌كند. در واقع طنزپرداز هم‌واره حامل خبرهاي تلخ و ناگوار است، از فقر و گراني و تورم گرفته تا مشكلات فرهنگي، اجتماعي، سياسي و مسائلي از اين دست. بنا بر اين، اين مسئله باعث مي‌شود كه طنز هميشه روي شيرينِ خود را به خواننده نشان ندهد و او را نخنداند و حتي مواقعي اشك او را هم در بياورد كه اين مسئله از خصوصيات طنزِ تلخ است.
نوبت چاپ: اول
جهت پاسخگویی به سؤالات و تهیه کتاب مربوطه می توانید از طریق گزینه خرید محصول و پل ارتباطی انتشارات عطران اقدام نمایید:
دفتر مرکزی انتشارات عطران: 66191000 -021
شماره تلگرام پشتیبانی (24 ساعته): 09108172896
