« باز باران با ترانه های» چشم های تیره ات به تیرگی ساعت هایی که دلم تنگ می شود و کسی  در را باز نمی کند دیگر نمی خندد انگشتانش در پیچدگی موهایم حل نمی شوند تا آخرین ساعت های صبح « آری آغاز د... ادامه متن